zuid west USA 2010
Door: erwin
Blijf op de hoogte en volg fam
01 Augustus 2010 | Nederland, Delden
22 juli
Vandaag gaan we naar de U.S.A.! Eindelijk! ´s Ochtends vroeg, om 6 uur al, gingen we weg uit huis richting Schiphol. We waren gelukkig mooi op tijd. Toen we onze koffers kwijt waren bleven we nog even in de hal en daarna gingen we naar het winkelcentrum. We hebben even rond gelopen en een ijsje gegeten. Daarna was het tijd om dan toch echt in het vliegtuig te gaan. Eerst nog even de paspoorten laten zien en dan instappen en vertrekken maar.
Eigenlijk zou papa niet naast ons zitten omdat er geen plek meer was. Maar hij had geruild en zat toch nog naast ons. Na het 1e deel van de vlucht kwamen we in Washington aan. We hadden niet veel tijd. Douane, koffers afgeven, weer douane en dan snel het vliegtuig in. Na een iets kortere vlucht dan de vorige keer kwamen we in L.A. We waren allemaal doodop want voor ons gevoel was het al 4 uur ´s nachts terwijl het pas 7 uur ‘s avonds was. We pakten snel al onze koffers en gingen naar buiten. Na even wachten stapten we in een shuttle die ons naar het hotel zou brengen. Dat ging even mis. De shuttle bracht ons naar het verkeerde hotel (Holiday Inn). Gelukkig kwam er een auto langs en we vroegen natuurlijk of hij ons naar Holiday Inn Express wou brengen. Gelukkig ging dat wel goed. Snel inchecken en dan heerlijk slapen.
23 juli
Na een wat onrustige nacht voor enkelen van ons, nog even genoten van de luxe van het hotel omdat nadat we de camper hebben opgehaald dat niet meer gaat lukken en moet deze plaatsmaken voor campingfaciliteiten. Vanochtend ontbeten in het hotel, eenvoudig maar met de welbekende hamburger en zeker genoeg. Met opa en oma "geskyped", we kunnen nu ook de koffer van Wout openen. Omdat de camper pas om 15.00 uur klaar is, even een korte wandeling gemaakt. De kids zijn erg onder de indruk van alles. De eerste limo,s zijn gesignaleerd en moesten daarom meteen op de foto.
24 juli
Na de files van van gisteren op tijd vertrokken naar Universal Studio's. Gelukkig liep alles voorspoedig en na even wachten voor de kassa konden we naar binnen. Omdat voor de rondtoer een wachttijd was van 65 minuten, zijn we eerst nar het lagere gedeelte gegaan (alles op overdekte roltrappen). Beneden wilden de kinderen eerst in de Mummy's Revenge, een ondergrondse achtbaan. Esther hoefde niet mee, zij wilde heeeel graag op de tassen letten. De spanning werd in de rij al opgebouwd en de rit was kort maar heftig. Daarna met z'n allen (jajja) in Jurassic Park. Dit was een wildwaterbaan met een zeer stjl einde dat ons allemaal een nat pak opleverde. Snel allemaal een hotdog (met 2 flesjes fris en 3 zakjes chips, 40 dollar!). Toch maar in de rij voor de toer (nu slechts 60 minuten wachtrij,in de praktijk 75). De tocht was super! King Kong in 4D, Jaws, Psycho, western met een wilde rivier die op je afkwam, Desperate Housewives, The Grinch, een aarbeving in de ondergrondse van LA met weer op je afkomende watermassa's. Teveel om op te noemen, kortweg super!!
Helaas komt aan alles een einde. In de Fossil shop nog een horloge voor Britt gekocht en toen naar de KOA camping in Santa Paula.
25 juli
Vandaag van LOS ANGELES naar SAN FRANCISCO. We pakken in plaats van de grote weg, welke uiteraard sneller zal gaan, de veelbelovende kustweg. Dit is een van 's werelds mooiste wegen en mogen dit dus niet missen. Een groot aantal kilometers (mijl) moet er toch worden afgelegd om in S.F. te komen. En inderdaad de uitzichten zijn grandioos. Omdat de weergoden ons niet meezitten vandaag, kunnen we het niet optimaal in onze gedachten opslaan. De bewolking overheerst niet alleen maar hangt ook nog eens erg laag om de bergen aan onze rechterhand wat erg jammer is. Maar ondanks deze ietwat tegenvallende weersomstandigheden is het wederom een superervaring. Als we uitstappen zien we zwart gekleurde rotsen die uit de zee steken. Enthousiast roepen we allemaal in koor: ZEEHONDEN, ik hoor zeehonden! Na goed te hebben gezocht kunnen we ze helaas niet zien, maar ze zijn er wel degelijk daar ergens beneden want ze zijn luidruchtig aanwezig. Nadat we deze mooie, ietwat misselijkmakende kustweg verlaten, bellanden we 60 mijl voor S.F. helaas in een langdurige file. Omdat we waarschijnlijk geen tijd meer hebben om bij aankomst op de camping wat te eten, smeer ik samen met Britt, voor een ieder wat boterhammen met overheerlijke aardbeien die we eerder deze dag hebben weten te bemachtigen. Zo gaan we na deze bijzondere rit ook nog met een heerlijk gevuld buikje naar bed. Weltrusten, of voor de meesten van jullie, GOEDE MORGEN!
26 juli
Omdat het gisteravond superdruk was op de freeway hebben we besloten om met de trein naar downtown San Francisco te gaan. No problem volgens de campingbaas, just turn right en na 6 mijl ben je bij het station. Klopte precies, samen met andere hollanders kaartje gekocht in de supermarkt (ze hadden het systeem een maand en wij waren volgens mij de eerste kopers!). Naar de overkant van de straat en wachten op de trein. En wachten, en wachten. Toch maar eens de borden bestudeerd. De ochtendtrein was al vertrokken, en dat was ook de laatste van die dag!!!!!!!!!!!! Wat te doen, halve dag voorbij, met de camper dwars door San Francisco (als we al aankomen deze dag) ook geen optie. We besluiten om het programma wat om te gooien en gaan rechtstreeks naar Isleton. Over een superhoge en stijle brug (tol $5). Na wat zoeken de campground gevonden. Een tortilla gegeten en Wout chips and fish. 's avonds BBQ'en en morgen op tijd naar Six Flags.
27 juni
Vandaag Six Flags Vallejo. We vertrekken op tijd om te voorkomen dat we in een file komen en te laat zijn. Gelukkig gaat alles oké, we staan als 6e auto voor de nog gesloten poort. Snel naar de speciale ingang voor met dolfijnen zwemmen. Samen met 7 anderen gaan we het water in. We mogen de dolfijnen aaien, ze kussen ons, geven een flipper, we dansen met ze, we voeren ze en dat allemaal in het bassin. Als laatste worden we door het water getrokken en moeten ons vasthouden aan de vin! Echt met dolfijnen zwemmen dus. Onze dolfijn luisterde niet zo goed, zwom af en toe weg, maar dan kreeg hij geen vis, dus was ie snel weer terug heel grappig. Er was ook een hele oude dolfijn. 50 jaar! (dolfijnen worden gemiddeld tussen de 25 en 30 jaar.) Het is de oudste dolfijn van heel Noord-Amerika. Daarna het park in met superenge achtbanen. We zijn in alle attracties geweest die meerdere keren over de kop gaan. Ook leuk! Helaas komt aan alles een eind.
28 juni
Vandaag zijn we weer naar San Francisco gegaan. Het was BIG, BIGGER, BIGGEST. Vanaf Vallejo zijn we met de ferry (boot) door de baai naar het centrum van San Francisco gevaren. Onderweg zagen we grote bruggen en uiteindelijk ook de Golden Gate Bridge met op de voorgrond Alcatraz, het eiland waarvan geen enkele gevangene ooit is ontsnapt. Vanuit de haven zijn we door het financiele gedeelte gelopen met enorme wolkenkrabbers. De beroemde cablecar die over de heuvelachtige weg gaat hebben we ook gezien. Daarna zijn we door Chinatown gelopen. Hier wonen de meeste chinezen in heel de USA bijeen. Britt en Wout hebben een T-shirt gehaald en in een achterafstraat (volgens Wout uit NDS GrandTheft Auto) zagen we een bakkerij van gelukskoekjes. 's Avonds durf je hier echt niet te lopen. Helaas was de tijd zo voorbij, terug naar de boot om daarna richting Yosemite te vertrekken. Het zoeken naar een campground leverde niet veel problemen op. Uiteindelijk zijn we in Manteca op camping Turtle Beach beland (geen turtle te zien en de beach was een strookje zand aan een modderige rivier waarin Wout en Erwin even moesten zwemmen). Lekker geBBQ'd en nog even genieten in de ondergaande zon. Het is hier al veel warmer dan in het winderige Isleton. Mensen die we ontmoeten vertellen dat het in Death Valley en Las Vegas bijna 50 graden (celsius!) is. We zullen zien, nou ja, voelen.
29 juli
Vandaag gaan we naar Yosemite park. Op de camping hebben ze ons verteld naar Tuolemne te gaan. Daar aangekomen blijkt er niets te zijn. Er is een bos met dezelfde naam, maar dat is een half uur terug rijden. Ter plekke maar even gevraagd. Daar kregen we de tip om naar Merced Groves te gaan. Ook daar zijn hele hoge en dikke bomen, de Sequoia Gigantica, maar iets minder veel en veel minder toeristisch. Na een hike van zo'n half uur bergafwaarts komen we een wilde 'deer' (soort hert) tegen. Het beestje laat zich rustig op de foto en film zetten en knabbelt lekker aan blaadjes. 5 minuten later zijn we bij de sequoia bomen. We maken weer foto's en besluiten terug te lopen (pfffffffffff, bergopwaarts is wel vermoeiend). Dan de Tioga pass op. Een route die over de toppen van de bergen loopt en een hoogte van bijna 10.000 feet (3000 meter) bereikt. Onderweg schitterende uitzichten over Yosemite, dalen en meertjes. Natuurlijk nog meer foto's en film gemaakt. Via een stijle weg het park uit. Vanaf Lee Vining over de highway zuidwaarts naar Lone Pine. In Lone Pine een campground gezocht. De een zag er nog beroerder uit dan de andere (veel zand, geen schaduw, geen electriciteit, geen water en vage figuren). We besluiten de Portagee Joe campground te nemen. Daarna wat eten in de town in een american/mexican family restaurant. Lekker gegeten voor weinig. Terug naar de camping en proberen te slapen. Een onrustige nacht want aan de rand van Death Valley is het ook al zeer heet (ook 's nachts).
30 juli
Vandaag moeten we vroeg opstaan. We gaan namelijk naar Death Valley. Dat is een streek in Amerika waar het heel warm is. Het is de warmste plek in Amerika en de op 1 na warmste plek in de wereld. Daarom moesten we ook zo vroeg weg. Want tussen 1 en 3 is het er ondragelijk. Om 10 uur stapten we voor het eerst uit want we moesten betalen. Er hing een thermometer en die gaf 46 graden celcius aan. Om 10 uur ´s ochtends!!! Gelukkig was er binnen airco. De man achter de balie zei dat het een normale temperatuur voor de Death Valley was. Mijn vader betaalde en toen gaf de man ons nog een flyer mee:
HEAT KILLS!
DON'T BECOME A DEATH VALLEY VICTIM
Drink plenty of water
Avoid hiking in the heat
Travel prepared to survive
Watch for signs of trouble
Stond er met koeienletters op de voorkant. Toen reden we een eind verder en het werd steeds warmer. Op borden werd aangegeven dat de airco ook niet meer aanmocht omdat die teveel energie gebruikte. Maar anders had het ook geen nut want er werd dan alleen maar warme lucht in geblazen. Onze volgende stop was Zabriski Point. Je had er een super uitzicht maar het was ook snikheet. Het was ondertussen al 11 uur en bijna 50 graden. Gelukkig was het bewolkt en dus niet zo warm. Je kon er hele mooie bergen zien en er liepen ook 2 mensen op. En er stond duidelijk op de borden aangegeven: Blijf op de paden! Ga niet van de wegen af! Ga nooit alleen de bergen in! Je kon ook nog naar Badwater gaan. Het laagste punt van Noord-Amerika. Dat hebben we niet gedaan omdat het gewoon te gevaarlijk was want het was al 12 uur. Je moest dan nog een uur heen en terug rijden en daar was het gewoon te heet voor. Toen we weer in de camper zaten was het nog steeds heel heet en het enige wat we deden was drinken en stilzitten omdat het gewoon te warm was. Omdat we zo zweten moesten we verplicht chips eten omdat zout vocht vasthoud. Gelukkig gaan we 's avonds naar Las Vegas in een hotel met zwembad en airco in de kamer want ook Las Vegas ligt gewoon in de woestijn.
Middags in het hotel lekker geluierd bij de twee zwembaden. Een in de vorm van een rivier, waar je op een zwemband in ronddreef. De andere een mooie vorm waar je via een zandstrand het zwembad in kon lopen. Las Vegas 's avonds is een belevenis. Je weet echt niet wat je meemaakt. Het is er et zo warm als overdag, superdruk en overal komen de mooie gebouwen met superthema's op je af. Zo hebben we Luxor (pyramide met sfinx), New York New York (stad is deels nagebouwd en er loopt een achtbaan om het hotel!), MGM (met een soort dierentuin binnen), Excalibur (sprookjeskasteel), Treasure Island (met echte piraten). Toppunt van de avond (voor Wout maar dus ook voor ons) was dat Wout zijn ogen uitkeek bij dansende schaarsgeklede dames op de bar in New York New York. Toen hem ook nog een ketting werd toegegooid kon de avond niet meer stuk.
31 juli
s Ochtends opstaan en wat gaan we doen. s Ochtends naar het winkelcentrum. Het is buiten heel warm maar in het winkelcentrum is het lekker cool. Ik (wout) zie direct een hilfiger winkel met mooie kleren en natuurlijk koop ik er een paar. Wout is opzoek naar een pet maar eerst ziet britt een schoenen winkel helaas geen mooie. Daar ziet wout een pettenwinkel hij kan maar geen keus maken en toch vindt hij er nog een. Britt zit ondertussen met esther in een schoenen winkel hier vindt britt mooie all stars, die ze natuurlijk koopt. Even een broodje eten in het outlet center en terug naar ons hotel. En het is in las vegas warm dus ff zwemmmen. Terug naar onze hotelkamer. Even droge kleren aan en naar tresure island met de hotelbus. Tresure island was heel mooi. In elk hotel in las vegas zit wel een casino. We hebben ook nog bij tresure island gegeten. Erwin heeft ook nog 5 dollar gewonnen bij het gokken in cesars palace. We gingen naar new york new york en het was half11 nu nog met de bus naar tahiti. Om 11 uur waren we bij tahiti en in onze suitewas het inmiddels half 12en lekker onder de wol. Tot morgen met het nieuwe verhaal.
01 augustus
Vanochtend rustig aan gedaan. We hebben ontbeten bij Denny's. Nou ja, het leek wel een ontbijt en breakfast tegelijk, wat veel eten. In een box mochten we wat over was, en dat was best veel, meenemen voor onderweg.
Daarna door de vlaktes van Nevada richting Arizona om daarna in Utah aan te komen. Onderweg prachtige landschappen gezien. In Zion National Park mochten we net met de camper het park in. Gelukkig waren er shuttle bussen de je door de canyon reden. Onderweg een hele korte hike gemaakt en natuurlijk weer foto's. Daarna over de bergen richting Nationaal Park Bryce. De weg was opgebroken dus we moesten over rotsbodem omhoog rijden. Een tunnel in het park was zo smal,dat je maar van een kant tegelijk erdoor kon. Met rangers aan beide zijden werd dit goed opgelost. 45 mile voor Bryce staan we op een KOA campground en we gaan nu BBQ'en.
02 augustus
Vanuit de KOA camping was het nog maar een uurtje rijden naar Bryce. Vlak voor Bryce zagen we in de Red Canyon al prachtige bergen. In Bryce snel ingecheckt bij Ruby's Inn. Wat schetst onze verbazIng, wie zien we daar op zo'n 7000 km van huis? De familie Baake met kennissen. Snel ff bijgekletst en nog een goede tip voor een mooie hke gekregen, doen we morgen. Daarna de horse-ride besproken. We moesten nog ruim twee uur wachten, maar toen konden we gaan. Onze paarden (en muilezel van Wout) hadden de volgende namen: Red, Red River, Spott en Jackson (door Wout gedoopt tot Muiltje). Na een tocht door de bossen kwamen we aan op de North Rim. Op onze paarden konden we ons goed voorstellen hoe de indianen zich moesten hebben gevoeld. Helaas kwam na bijna 2 uur een eind aan de tocht. Snel de foto's halen die waren gemaakt.............. Helaas, ze waren spoorloos. Na een uurtje zoeken kwamen ze gelukkig boven water. 's Avonds bij Ruby lekker van het buffet gegeten en nog een vuurtje gemaakt. Tijd om te gaan slapen.
03 augustus
Vanochtend een pittige hike gemaakt in Bryce Canyon. We zijn bij Sunrise point begonnen op de Queens Garden Hike. Schitterende uitzichten en rotspartijen. Daarna over op de Navojoo Trail om te eindigen op Wall Street, de naam zegt het al, een rots zo stijl als een muur waar je tegen op moest klauteren. Vermoeiend, maar wel heel erg mooi. Daarna in de camper richting Page. Na boodschappen te hebben gedaan in de Wallmart (en de creditcard het niet meer deed, help?!?!) een camping gezocht aan Lake Powell in Glenn Canyon. We hebben lekker gezwommen in het reusachtige meer dat een aangename temperatuur had. Bij de camper maar weer eens de BBQ aangedaan en zo de dag beeindigd. Het is er trouwens veel warmer dan in Bryce, daar moesten we een vest aan en hier (200 km verder) zitten we om 21.30 uur nog in het donker in de zwembroek.
04 augustus
Na een bloedhete nacht zijn we vertrokken naar Monument Valley. Eerst via skype nog met opa en de oma's gesproken. De rit ging door een glooiend landschap. Zeer uitgestrekte vlaktes waar vroeger vast en zeker kuddes koeien met cowboys door zijn getrokken. Tussen de middag bereikten we Monument Valley. Net voordat we naar het park wilden gaan kregen we een tip van andere Nederlanders op de camping. Alles in het park schijnt door de indianen superduur te worden gemaakt. Daarom een trip vanaf de camping geboekt voor zo'n 50 dollar minder. We blijven tenslotte Hollanders! De kinderen spelen met de buren in het binnenzwembad (terwijl het toch ruim 30 graden is). Vanavond rustig aan doen en morgen om 08.45 uur met de excursie van 3,5 uur mee. Zorgen dat de batterijen zijn opgeladen. O ja, we zijn in Utah waar geen drank te koop is. Gelukkig heb ik nog bier maar de wijn van Esther is op :-))
05 augustus
Om 08.45 uur worden we voor bij de camping verwacht om de toer door Monument Valley te maken. De Valley behoort aan de Navajoo indianen. Samen met de achterburen, waarmee de kinderen gisteren hebben gespeeld doen we de tocht. Als eerste bezoeken we een traditionele Hogan (houten hut met klei bedekt) waar een indiaanse vrouw garen spint en kleurt en mais stampt. Daarna naar de Valley. Gelukkig maken we de tocht niet met de camper. De wegen zijn verschrikkelijk slecht en smal. We rijden door een breed dal met allerlei vreemde rotsformaties die door wind, regen en sneeuw zijn gevormd. De indiaanse gids verteld er wat bij, maar zijn engels is niet echt top. We zien uitzichten die in diverse beroemde westerns voorkomen (onder andere once upon a time in the west). Na 3 uur zijn we het eigenlijk wel beu (erg he?). Gelukkig staat een ander hoogtepunt ons te wachten, de Grand Canyon. Nog ff 3 uur rijden en we zijn er. Onderweg nog gestopt bij de canyon van de Little Colorado river (ook al heel diep). Daarna de Grand Canyon in. Vanuit Desert View een prachtig uitzicht over de canyon en de onderin stromende rivier. Toch maar doorrijden want we moeten een slaapplaats hebben. Gelukkig geen probleem in Tusayan. Meteen de helicoptervlucht door de Grand Canyon geboekt. Shit, credit card werkt weer niet. Aanbetaling gedaan en morgen de rest dan maar (misschien vanavond heeeeeeeeeeeeeel veel borden wassen om het bedrag bijeen te krijgen :-))
06 Augustus
Vanochtend was het dan zover, met een helicopter door de Grand Canyon. Eerst geskyped met het thuisfront (Petra werd 42 en opa en oma 45 jaar getrouwd), Daarna snel naar het vliegveld, instructiefilm kijken en toen was het zover. Van de plaatsen die we ons zelf hadden toebedacht kwam niets terecht. Iedereen kreeg een plekje zodat al het gewicht goed was verdeeld. Wat lullig was, was dat Wout de plek in het midden kreeg. Hier had je het minste uitzicht (ik heb al wel een klacht ingediend). Esther had de beste plek, want die mocht naast de piloot. Na een korte vlucht over de bossen was er dan ineens de Grand Canyon. SUPER om dit vanuit de lucht te zien. Nu pas zie je hoe groot alles wel niet is en wat de rivier allemaal heeft uitgesleten. Hopen dat de foto's en film mooi zijn, zodat jullie ook een klein beetje een indruk krijgen hoe groot en mooi het is.
's Middags met de shuttlebus naar de Grand Canyon. We lopen hier een deel van de hike Bright Angel Trailhead. Onderweg zien we naast de eekhoorns nog een mooie blauwe vogel, Steller's Jay is zijn naam. We gaan de trail niet helemaal af want dan kom je bij de Colorado River, maar zeer zeker niet meer terug boven op de rim. Maar met 30 graden is deze tocht ook prima. Vanavond eten in een steakhouse, kijken of de Amerikanen dat lekker klaarmaken.
07 Augustus
Vandaag staat op de planning om een heel eind richting San Diego te rijden (totaal meer dan 800 kilometer). De dag begint voor het eerst met regen. In de stromende regen de stroom eraf en de afvalwatertanks leegmaken. De eerste twee uur blijft het regenen, daarna breekt de zon door en wordt het al snel weer warm. We rijden langs de rand van de Mojave-woestijn. Dan van de highway af en over de legendarische route 66, de eerste grote weg die oost met west amerika verbond. Foto's van de wegnummers op de borden lukt niet, want de borden zijn allemaal weg (geleend door verzamelaars?). Dan maar een foto gemaakt van de '66' in het logo zoals dat op de weg is geschilderd. We schieten mooi op en besluiten Joshua Tree park mee te pakken. Je weet wel, de beroemde boom zoals die ook op een hoes van U2 staat. Van de eerste paar bomen snel een foto gemaakt, want misschien zijn er niet zoveel meer. Nou, 10.00 bomen later geloof ik het wel. We komen op een andere plek het park uit dan we dachten en zijn even gedesorienteerd. Gelukkig helpt Garmin ons en vinden we een camping met zwembad in Banning. Op een steenworp afstand is de (of een van de) grootste outlet malls van de USA. Daar gaan we morgenochtend nog even langs en dan naar San Diego, nog maar twee uur rijden. We horen hier dat je wel naar Mexico kunt, als je maar in de drukkere gedeeltes blijft.
08 augustus
Vandaag nog 2 uur tot Chula Vista aan de zuidkant van San Diego tegen de Mexicaanse grens. Omdat het zo dichtbij is, gaan we eerst naar de Premium Outlet van Desert Hills. We zijn er om 09.45 terwijl alles pas om 10.00 uur opengaat. Parkeren is dus nog geen probleem. We kijken alvast naar de winkels van Armani, Gucci, Diesel, YSL, Dior, Prada en andere bekende merken. Gelukkig voor mijn portefeuille slagen de dames bij Guess . Over de slecht onderhouden highways van Californie op naar San Diego. Er is nog voldoende plek en we hebben een mooie plaats met schaduw en zon. Wout gaat naar het zwembad en samen met Esther ga ik boodschappen doen in Food 4 less. Nou dat klopt, het eten en drinken kost hier maar een fractie van wat we tot nu toe betaalden. Hadden we dat maar eerder geweten!
09 Augustus
Mexico, here we come! We hebben een dagkaart voor het openbaar vervoer in San Diego gekocht en gaan met de bus en daarna de trolly tot aan de Mexicaanse grens. Daar wordt aangegeven hoe je lopend de grens over kunt. Zonder enige controle staan we een paar minuten later in Mexico. Niemand die om een paspoort vraagt, een controle doet! We besluiten een taxi te nemen naar de avenue de la Revolucion. Voor een paar dollar worden we er gebracht. De chaos in Mexico is enorm vergeleken met de USA. Overal kleine shops waar men je naar binnen wil hebben, veel lawaai en drukte. Op een terrasje drinken we iets (Margharita om 10.30 uur). We laten ons een beetje voorlichten waar we wat het beste kunnen kopen. Daarna de shops weer in en eindeloos pingelen (ze vragen vrolijk 3 tot 4 keer de uiteindelijke prijs). Uiteindelijk kopen we souveniers, een tas voor Britt en een Mexicaans voetbalshirt en -broek voor Wout. We besluiten wat te eten op het terras waar we ook wat gedronken hebben. Voor 25 dollar krijgen we een soort stoofpot met rundvlees, kip, garnalen groente en cactusbladeren. Lekker! We lopen terug naar de grens en merken dat de controle hier anders is. Rijen van 100den wachtende mensen. We doen alsof we het niet helemaal begrijpen en wandelen vrolijk langs de rij en sluiten vooraan aan. Er wordt wat gemopperd maar we passeren de eerste controle. Daarna weer in de rij, die zich in 5 rijen splitst. Nu wordt er nog beter gecontroleerd, maar we doorstaan de test en zijn weer in de USA! Met de trolly gaan we naar het centrum. We lopen wat rond, eten een ijsje en besluiten terug naar de camping te gaan. Tijd voor een ..................BBQ!
10 Augustus
Na een half uurtje rijden waren we al bij het strand. De 'camping' mochten we pas om 14.00 uur op. Daarom 's ochtends lekker op het strand gelegen. Zon met een windje, prima weer om te verkleuren. Om 5 voor 2 gevraagd of er plek was, het antwoord was dat ik nog 5 minuten moest wachten...... Om 2 uur maar weer geprobeerd, er was plek maar ik moest contant en gepast betalen, wisselgeld was er niet. Natuurlijk had ik niet gepast geld, dus eerst ergens wisselen en weer achteraan aansluiten............. PFFFFFFFFFF, je moet wat over hebben voor een plek op het strand aan de stille oceaan. De kampeerplek bleek te bestaan uit een strookje asfalt, zonder water, zonder electriciteit en geen schaduw . Aan beide zijden van de camper hebben we een metertje over en daar staan de buren. Dit wordt heel gezellig. In de loop van de middag voelen we dat de zon ons behoorlijk heeft geraakt. Pas tegen 5 uur gaan we nog weer even naar het strand. Het windje maakt het fris. Een eindje wandelen en dan eten van onze nieuwe BBQ, want eergisteren is de oude verdwenen (gejat, opgeruimd?). Na het eten nog een spelletje kaarten met de kids en dan bedtijd. Voor morgen hebben we de rit naar LA gepland en een bezoekje aan Hollywood (wellicht worden we ontdekt) en Beverly Hills (kunnen we meteen een leuk huisje uitzoeken).
11 Augustus
We zijn blij dat we van de strandcamping afgaan. Dit is niet wat wij leuk vinden. Maar goed, eerst meemaken, dan weet je het ook. San Diego uit en richting Los Angeles levert geen problemen op. Wanneer we LA naderen verbreedt de 4 baans weg zich tot soms wel 8 banen. Diverse keren wisselen van rijbaan blijft een kwestie van heel goed opletten. Dan zien we voor ons op een heuvel de beroemde letters HOLLYWOOD. We zijn er. Nu nog even een plekje voor de camper zoeken..... Ik let een moment niet goed op en raak met de buitenspiegel een busje. Oeps, geen schade, doorrijden. Uiteindelijk vinden we een plekje voor "slechts" 30 dollar mogen we er parkeren. Nou ja, moet maar. We staan wel bijna boven op de sterren met beroemde namen (maar ook heel veel waar wij nooit van hebben gehoord). We eten bij de McDonald en gaan dan naar Mann's Chinese Theater, waar beroemdheden hand- en voetafdrukken hebben achtergelaten. Omdat we ondertussen nog steeds niet zijn ontdekt (en het al later wordt en ik niet in de avondspits wil belanden) besluiten we niet naar Beverly Hills te gaan. Met slechts een half uur vertraging (op een ritje van nog geen uur) bereiken we de camping. Deze ligt in een mooie wijk tegenover een park (waar op dit moment beginnende hardrockers veel geluid maken). We liggen even in de hot-tub (au, met ons verbrande vel) en daarna in het koelere zwembad. Nu even eten en straks misschien nog even naar het park. Morgen staat Disney op het programma en dan zit het er bijna op :-((
12 Augustus
Vandaag de laatste dag om nog iets te kunnen doen. Na het ontbijt eerst even skypen met de oma's en dan op naar Disneyland! Het is weer superdruk op de freeway, maar met een kwartiertje vertraging zijn we er. We worden naar een parkeerplek op een kilometer afstand geleid. We zijn de enige camper! Alles is prima geregeld en met bussen worden we naar de ingangen gebracht. We besluiten het themapark te pakken (adventure kan ook, ligt ertegenover, beide kan ook maar kost wat meer en alles in een dag kan toch niet). We lopen rond en zoeken de achtbaan op. Dat valt wel even tegen wanneer je Six Flags bent gewend. We lopen verder en vragen ons af wat te doen. We weten het, met veel figuren op de foto! 's Middags eten we lekker en daarna gaan we in de Matterhorn, een achtbaan die wel leuk is en deels door en om een berg in de vorm van de Matterhorn gaat. Daarna sluiten we aan in een andere rij. We denken ook een soort achtbaan, maar het is een spookhuis. Heel erg eng (niet dus, want we zijn bij Disney). Tenslotte zijn we nog net op tijd voor de grote parade. Alle figuren komen in een grote show met dansers, muziek en wagens voorbij. Echt amerikaans, veel show en het publiek wordt uitgenodigd om mee te doen. Daarna weer lekker de spits in. Op de camping maken we alle restjes op (en dat is nog best veel!). De koffers zijn al grotendeels ingepakt en het laatste wordt weggegooid dat we niet meer nodig hebben.
13 Augustus
Het einde van de vakantie nadert. Na een rustig ontbijt de laatste dingen opruimen, weggooien. Daarna weer de superdrukke freeway op. Om 11.15 uur leveren we de camper in. Binnen een paar minuten is alles geregeld. Een taxi wordt geregeld, een echte limo (zie de foto!). In het hotel zetten we snel alles op de kamer en gaan dan naar 'Jack in the Box' om wat te eten. Nog even in de spa/hot-tub, afkoelen in het zwembad. Voor het avondeten gaan we naar Sizzles. Heerlijk gegeten voor nog geen 50 dollar (excl drank). Terug in het hotel kijken we nog even TV en gaan dan slapen want om 06.00 uur worden we gewekt om naar het vliegveld te gaan.
Vandaag gaan we naar de U.S.A.! Eindelijk! ´s Ochtends vroeg, om 6 uur al, gingen we weg uit huis richting Schiphol. We waren gelukkig mooi op tijd. Toen we onze koffers kwijt waren bleven we nog even in de hal en daarna gingen we naar het winkelcentrum. We hebben even rond gelopen en een ijsje gegeten. Daarna was het tijd om dan toch echt in het vliegtuig te gaan. Eerst nog even de paspoorten laten zien en dan instappen en vertrekken maar.
Eigenlijk zou papa niet naast ons zitten omdat er geen plek meer was. Maar hij had geruild en zat toch nog naast ons. Na het 1e deel van de vlucht kwamen we in Washington aan. We hadden niet veel tijd. Douane, koffers afgeven, weer douane en dan snel het vliegtuig in. Na een iets kortere vlucht dan de vorige keer kwamen we in L.A. We waren allemaal doodop want voor ons gevoel was het al 4 uur ´s nachts terwijl het pas 7 uur ‘s avonds was. We pakten snel al onze koffers en gingen naar buiten. Na even wachten stapten we in een shuttle die ons naar het hotel zou brengen. Dat ging even mis. De shuttle bracht ons naar het verkeerde hotel (Holiday Inn). Gelukkig kwam er een auto langs en we vroegen natuurlijk of hij ons naar Holiday Inn Express wou brengen. Gelukkig ging dat wel goed. Snel inchecken en dan heerlijk slapen.
23 juli
Na een wat onrustige nacht voor enkelen van ons, nog even genoten van de luxe van het hotel omdat nadat we de camper hebben opgehaald dat niet meer gaat lukken en moet deze plaatsmaken voor campingfaciliteiten. Vanochtend ontbeten in het hotel, eenvoudig maar met de welbekende hamburger en zeker genoeg. Met opa en oma "geskyped", we kunnen nu ook de koffer van Wout openen. Omdat de camper pas om 15.00 uur klaar is, even een korte wandeling gemaakt. De kids zijn erg onder de indruk van alles. De eerste limo,s zijn gesignaleerd en moesten daarom meteen op de foto.
24 juli
Na de files van van gisteren op tijd vertrokken naar Universal Studio's. Gelukkig liep alles voorspoedig en na even wachten voor de kassa konden we naar binnen. Omdat voor de rondtoer een wachttijd was van 65 minuten, zijn we eerst nar het lagere gedeelte gegaan (alles op overdekte roltrappen). Beneden wilden de kinderen eerst in de Mummy's Revenge, een ondergrondse achtbaan. Esther hoefde niet mee, zij wilde heeeel graag op de tassen letten. De spanning werd in de rij al opgebouwd en de rit was kort maar heftig. Daarna met z'n allen (jajja) in Jurassic Park. Dit was een wildwaterbaan met een zeer stjl einde dat ons allemaal een nat pak opleverde. Snel allemaal een hotdog (met 2 flesjes fris en 3 zakjes chips, 40 dollar!). Toch maar in de rij voor de toer (nu slechts 60 minuten wachtrij,in de praktijk 75). De tocht was super! King Kong in 4D, Jaws, Psycho, western met een wilde rivier die op je afkwam, Desperate Housewives, The Grinch, een aarbeving in de ondergrondse van LA met weer op je afkomende watermassa's. Teveel om op te noemen, kortweg super!!
Helaas komt aan alles een einde. In de Fossil shop nog een horloge voor Britt gekocht en toen naar de KOA camping in Santa Paula.
25 juli
Vandaag van LOS ANGELES naar SAN FRANCISCO. We pakken in plaats van de grote weg, welke uiteraard sneller zal gaan, de veelbelovende kustweg. Dit is een van 's werelds mooiste wegen en mogen dit dus niet missen. Een groot aantal kilometers (mijl) moet er toch worden afgelegd om in S.F. te komen. En inderdaad de uitzichten zijn grandioos. Omdat de weergoden ons niet meezitten vandaag, kunnen we het niet optimaal in onze gedachten opslaan. De bewolking overheerst niet alleen maar hangt ook nog eens erg laag om de bergen aan onze rechterhand wat erg jammer is. Maar ondanks deze ietwat tegenvallende weersomstandigheden is het wederom een superervaring. Als we uitstappen zien we zwart gekleurde rotsen die uit de zee steken. Enthousiast roepen we allemaal in koor: ZEEHONDEN, ik hoor zeehonden! Na goed te hebben gezocht kunnen we ze helaas niet zien, maar ze zijn er wel degelijk daar ergens beneden want ze zijn luidruchtig aanwezig. Nadat we deze mooie, ietwat misselijkmakende kustweg verlaten, bellanden we 60 mijl voor S.F. helaas in een langdurige file. Omdat we waarschijnlijk geen tijd meer hebben om bij aankomst op de camping wat te eten, smeer ik samen met Britt, voor een ieder wat boterhammen met overheerlijke aardbeien die we eerder deze dag hebben weten te bemachtigen. Zo gaan we na deze bijzondere rit ook nog met een heerlijk gevuld buikje naar bed. Weltrusten, of voor de meesten van jullie, GOEDE MORGEN!
26 juli
Omdat het gisteravond superdruk was op de freeway hebben we besloten om met de trein naar downtown San Francisco te gaan. No problem volgens de campingbaas, just turn right en na 6 mijl ben je bij het station. Klopte precies, samen met andere hollanders kaartje gekocht in de supermarkt (ze hadden het systeem een maand en wij waren volgens mij de eerste kopers!). Naar de overkant van de straat en wachten op de trein. En wachten, en wachten. Toch maar eens de borden bestudeerd. De ochtendtrein was al vertrokken, en dat was ook de laatste van die dag!!!!!!!!!!!! Wat te doen, halve dag voorbij, met de camper dwars door San Francisco (als we al aankomen deze dag) ook geen optie. We besluiten om het programma wat om te gooien en gaan rechtstreeks naar Isleton. Over een superhoge en stijle brug (tol $5). Na wat zoeken de campground gevonden. Een tortilla gegeten en Wout chips and fish. 's avonds BBQ'en en morgen op tijd naar Six Flags.
27 juni
Vandaag Six Flags Vallejo. We vertrekken op tijd om te voorkomen dat we in een file komen en te laat zijn. Gelukkig gaat alles oké, we staan als 6e auto voor de nog gesloten poort. Snel naar de speciale ingang voor met dolfijnen zwemmen. Samen met 7 anderen gaan we het water in. We mogen de dolfijnen aaien, ze kussen ons, geven een flipper, we dansen met ze, we voeren ze en dat allemaal in het bassin. Als laatste worden we door het water getrokken en moeten ons vasthouden aan de vin! Echt met dolfijnen zwemmen dus. Onze dolfijn luisterde niet zo goed, zwom af en toe weg, maar dan kreeg hij geen vis, dus was ie snel weer terug heel grappig. Er was ook een hele oude dolfijn. 50 jaar! (dolfijnen worden gemiddeld tussen de 25 en 30 jaar.) Het is de oudste dolfijn van heel Noord-Amerika. Daarna het park in met superenge achtbanen. We zijn in alle attracties geweest die meerdere keren over de kop gaan. Ook leuk! Helaas komt aan alles een eind.
28 juni
Vandaag zijn we weer naar San Francisco gegaan. Het was BIG, BIGGER, BIGGEST. Vanaf Vallejo zijn we met de ferry (boot) door de baai naar het centrum van San Francisco gevaren. Onderweg zagen we grote bruggen en uiteindelijk ook de Golden Gate Bridge met op de voorgrond Alcatraz, het eiland waarvan geen enkele gevangene ooit is ontsnapt. Vanuit de haven zijn we door het financiele gedeelte gelopen met enorme wolkenkrabbers. De beroemde cablecar die over de heuvelachtige weg gaat hebben we ook gezien. Daarna zijn we door Chinatown gelopen. Hier wonen de meeste chinezen in heel de USA bijeen. Britt en Wout hebben een T-shirt gehaald en in een achterafstraat (volgens Wout uit NDS GrandTheft Auto) zagen we een bakkerij van gelukskoekjes. 's Avonds durf je hier echt niet te lopen. Helaas was de tijd zo voorbij, terug naar de boot om daarna richting Yosemite te vertrekken. Het zoeken naar een campground leverde niet veel problemen op. Uiteindelijk zijn we in Manteca op camping Turtle Beach beland (geen turtle te zien en de beach was een strookje zand aan een modderige rivier waarin Wout en Erwin even moesten zwemmen). Lekker geBBQ'd en nog even genieten in de ondergaande zon. Het is hier al veel warmer dan in het winderige Isleton. Mensen die we ontmoeten vertellen dat het in Death Valley en Las Vegas bijna 50 graden (celsius!) is. We zullen zien, nou ja, voelen.
29 juli
Vandaag gaan we naar Yosemite park. Op de camping hebben ze ons verteld naar Tuolemne te gaan. Daar aangekomen blijkt er niets te zijn. Er is een bos met dezelfde naam, maar dat is een half uur terug rijden. Ter plekke maar even gevraagd. Daar kregen we de tip om naar Merced Groves te gaan. Ook daar zijn hele hoge en dikke bomen, de Sequoia Gigantica, maar iets minder veel en veel minder toeristisch. Na een hike van zo'n half uur bergafwaarts komen we een wilde 'deer' (soort hert) tegen. Het beestje laat zich rustig op de foto en film zetten en knabbelt lekker aan blaadjes. 5 minuten later zijn we bij de sequoia bomen. We maken weer foto's en besluiten terug te lopen (pfffffffffff, bergopwaarts is wel vermoeiend). Dan de Tioga pass op. Een route die over de toppen van de bergen loopt en een hoogte van bijna 10.000 feet (3000 meter) bereikt. Onderweg schitterende uitzichten over Yosemite, dalen en meertjes. Natuurlijk nog meer foto's en film gemaakt. Via een stijle weg het park uit. Vanaf Lee Vining over de highway zuidwaarts naar Lone Pine. In Lone Pine een campground gezocht. De een zag er nog beroerder uit dan de andere (veel zand, geen schaduw, geen electriciteit, geen water en vage figuren). We besluiten de Portagee Joe campground te nemen. Daarna wat eten in de town in een american/mexican family restaurant. Lekker gegeten voor weinig. Terug naar de camping en proberen te slapen. Een onrustige nacht want aan de rand van Death Valley is het ook al zeer heet (ook 's nachts).
30 juli
Vandaag moeten we vroeg opstaan. We gaan namelijk naar Death Valley. Dat is een streek in Amerika waar het heel warm is. Het is de warmste plek in Amerika en de op 1 na warmste plek in de wereld. Daarom moesten we ook zo vroeg weg. Want tussen 1 en 3 is het er ondragelijk. Om 10 uur stapten we voor het eerst uit want we moesten betalen. Er hing een thermometer en die gaf 46 graden celcius aan. Om 10 uur ´s ochtends!!! Gelukkig was er binnen airco. De man achter de balie zei dat het een normale temperatuur voor de Death Valley was. Mijn vader betaalde en toen gaf de man ons nog een flyer mee:
HEAT KILLS!
DON'T BECOME A DEATH VALLEY VICTIM
Drink plenty of water
Avoid hiking in the heat
Travel prepared to survive
Watch for signs of trouble
Stond er met koeienletters op de voorkant. Toen reden we een eind verder en het werd steeds warmer. Op borden werd aangegeven dat de airco ook niet meer aanmocht omdat die teveel energie gebruikte. Maar anders had het ook geen nut want er werd dan alleen maar warme lucht in geblazen. Onze volgende stop was Zabriski Point. Je had er een super uitzicht maar het was ook snikheet. Het was ondertussen al 11 uur en bijna 50 graden. Gelukkig was het bewolkt en dus niet zo warm. Je kon er hele mooie bergen zien en er liepen ook 2 mensen op. En er stond duidelijk op de borden aangegeven: Blijf op de paden! Ga niet van de wegen af! Ga nooit alleen de bergen in! Je kon ook nog naar Badwater gaan. Het laagste punt van Noord-Amerika. Dat hebben we niet gedaan omdat het gewoon te gevaarlijk was want het was al 12 uur. Je moest dan nog een uur heen en terug rijden en daar was het gewoon te heet voor. Toen we weer in de camper zaten was het nog steeds heel heet en het enige wat we deden was drinken en stilzitten omdat het gewoon te warm was. Omdat we zo zweten moesten we verplicht chips eten omdat zout vocht vasthoud. Gelukkig gaan we 's avonds naar Las Vegas in een hotel met zwembad en airco in de kamer want ook Las Vegas ligt gewoon in de woestijn.
Middags in het hotel lekker geluierd bij de twee zwembaden. Een in de vorm van een rivier, waar je op een zwemband in ronddreef. De andere een mooie vorm waar je via een zandstrand het zwembad in kon lopen. Las Vegas 's avonds is een belevenis. Je weet echt niet wat je meemaakt. Het is er et zo warm als overdag, superdruk en overal komen de mooie gebouwen met superthema's op je af. Zo hebben we Luxor (pyramide met sfinx), New York New York (stad is deels nagebouwd en er loopt een achtbaan om het hotel!), MGM (met een soort dierentuin binnen), Excalibur (sprookjeskasteel), Treasure Island (met echte piraten). Toppunt van de avond (voor Wout maar dus ook voor ons) was dat Wout zijn ogen uitkeek bij dansende schaarsgeklede dames op de bar in New York New York. Toen hem ook nog een ketting werd toegegooid kon de avond niet meer stuk.
31 juli
s Ochtends opstaan en wat gaan we doen. s Ochtends naar het winkelcentrum. Het is buiten heel warm maar in het winkelcentrum is het lekker cool. Ik (wout) zie direct een hilfiger winkel met mooie kleren en natuurlijk koop ik er een paar. Wout is opzoek naar een pet maar eerst ziet britt een schoenen winkel helaas geen mooie. Daar ziet wout een pettenwinkel hij kan maar geen keus maken en toch vindt hij er nog een. Britt zit ondertussen met esther in een schoenen winkel hier vindt britt mooie all stars, die ze natuurlijk koopt. Even een broodje eten in het outlet center en terug naar ons hotel. En het is in las vegas warm dus ff zwemmmen. Terug naar onze hotelkamer. Even droge kleren aan en naar tresure island met de hotelbus. Tresure island was heel mooi. In elk hotel in las vegas zit wel een casino. We hebben ook nog bij tresure island gegeten. Erwin heeft ook nog 5 dollar gewonnen bij het gokken in cesars palace. We gingen naar new york new york en het was half11 nu nog met de bus naar tahiti. Om 11 uur waren we bij tahiti en in onze suitewas het inmiddels half 12en lekker onder de wol. Tot morgen met het nieuwe verhaal.
01 augustus
Vanochtend rustig aan gedaan. We hebben ontbeten bij Denny's. Nou ja, het leek wel een ontbijt en breakfast tegelijk, wat veel eten. In een box mochten we wat over was, en dat was best veel, meenemen voor onderweg.
Daarna door de vlaktes van Nevada richting Arizona om daarna in Utah aan te komen. Onderweg prachtige landschappen gezien. In Zion National Park mochten we net met de camper het park in. Gelukkig waren er shuttle bussen de je door de canyon reden. Onderweg een hele korte hike gemaakt en natuurlijk weer foto's. Daarna over de bergen richting Nationaal Park Bryce. De weg was opgebroken dus we moesten over rotsbodem omhoog rijden. Een tunnel in het park was zo smal,dat je maar van een kant tegelijk erdoor kon. Met rangers aan beide zijden werd dit goed opgelost. 45 mile voor Bryce staan we op een KOA campground en we gaan nu BBQ'en.
02 augustus
Vanuit de KOA camping was het nog maar een uurtje rijden naar Bryce. Vlak voor Bryce zagen we in de Red Canyon al prachtige bergen. In Bryce snel ingecheckt bij Ruby's Inn. Wat schetst onze verbazIng, wie zien we daar op zo'n 7000 km van huis? De familie Baake met kennissen. Snel ff bijgekletst en nog een goede tip voor een mooie hke gekregen, doen we morgen. Daarna de horse-ride besproken. We moesten nog ruim twee uur wachten, maar toen konden we gaan. Onze paarden (en muilezel van Wout) hadden de volgende namen: Red, Red River, Spott en Jackson (door Wout gedoopt tot Muiltje). Na een tocht door de bossen kwamen we aan op de North Rim. Op onze paarden konden we ons goed voorstellen hoe de indianen zich moesten hebben gevoeld. Helaas kwam na bijna 2 uur een eind aan de tocht. Snel de foto's halen die waren gemaakt.............. Helaas, ze waren spoorloos. Na een uurtje zoeken kwamen ze gelukkig boven water. 's Avonds bij Ruby lekker van het buffet gegeten en nog een vuurtje gemaakt. Tijd om te gaan slapen.
03 augustus
Vanochtend een pittige hike gemaakt in Bryce Canyon. We zijn bij Sunrise point begonnen op de Queens Garden Hike. Schitterende uitzichten en rotspartijen. Daarna over op de Navojoo Trail om te eindigen op Wall Street, de naam zegt het al, een rots zo stijl als een muur waar je tegen op moest klauteren. Vermoeiend, maar wel heel erg mooi. Daarna in de camper richting Page. Na boodschappen te hebben gedaan in de Wallmart (en de creditcard het niet meer deed, help?!?!) een camping gezocht aan Lake Powell in Glenn Canyon. We hebben lekker gezwommen in het reusachtige meer dat een aangename temperatuur had. Bij de camper maar weer eens de BBQ aangedaan en zo de dag beeindigd. Het is er trouwens veel warmer dan in Bryce, daar moesten we een vest aan en hier (200 km verder) zitten we om 21.30 uur nog in het donker in de zwembroek.
04 augustus
Na een bloedhete nacht zijn we vertrokken naar Monument Valley. Eerst via skype nog met opa en de oma's gesproken. De rit ging door een glooiend landschap. Zeer uitgestrekte vlaktes waar vroeger vast en zeker kuddes koeien met cowboys door zijn getrokken. Tussen de middag bereikten we Monument Valley. Net voordat we naar het park wilden gaan kregen we een tip van andere Nederlanders op de camping. Alles in het park schijnt door de indianen superduur te worden gemaakt. Daarom een trip vanaf de camping geboekt voor zo'n 50 dollar minder. We blijven tenslotte Hollanders! De kinderen spelen met de buren in het binnenzwembad (terwijl het toch ruim 30 graden is). Vanavond rustig aan doen en morgen om 08.45 uur met de excursie van 3,5 uur mee. Zorgen dat de batterijen zijn opgeladen. O ja, we zijn in Utah waar geen drank te koop is. Gelukkig heb ik nog bier maar de wijn van Esther is op :-))
05 augustus
Om 08.45 uur worden we voor bij de camping verwacht om de toer door Monument Valley te maken. De Valley behoort aan de Navajoo indianen. Samen met de achterburen, waarmee de kinderen gisteren hebben gespeeld doen we de tocht. Als eerste bezoeken we een traditionele Hogan (houten hut met klei bedekt) waar een indiaanse vrouw garen spint en kleurt en mais stampt. Daarna naar de Valley. Gelukkig maken we de tocht niet met de camper. De wegen zijn verschrikkelijk slecht en smal. We rijden door een breed dal met allerlei vreemde rotsformaties die door wind, regen en sneeuw zijn gevormd. De indiaanse gids verteld er wat bij, maar zijn engels is niet echt top. We zien uitzichten die in diverse beroemde westerns voorkomen (onder andere once upon a time in the west). Na 3 uur zijn we het eigenlijk wel beu (erg he?). Gelukkig staat een ander hoogtepunt ons te wachten, de Grand Canyon. Nog ff 3 uur rijden en we zijn er. Onderweg nog gestopt bij de canyon van de Little Colorado river (ook al heel diep). Daarna de Grand Canyon in. Vanuit Desert View een prachtig uitzicht over de canyon en de onderin stromende rivier. Toch maar doorrijden want we moeten een slaapplaats hebben. Gelukkig geen probleem in Tusayan. Meteen de helicoptervlucht door de Grand Canyon geboekt. Shit, credit card werkt weer niet. Aanbetaling gedaan en morgen de rest dan maar (misschien vanavond heeeeeeeeeeeeeel veel borden wassen om het bedrag bijeen te krijgen :-))
06 Augustus
Vanochtend was het dan zover, met een helicopter door de Grand Canyon. Eerst geskyped met het thuisfront (Petra werd 42 en opa en oma 45 jaar getrouwd), Daarna snel naar het vliegveld, instructiefilm kijken en toen was het zover. Van de plaatsen die we ons zelf hadden toebedacht kwam niets terecht. Iedereen kreeg een plekje zodat al het gewicht goed was verdeeld. Wat lullig was, was dat Wout de plek in het midden kreeg. Hier had je het minste uitzicht (ik heb al wel een klacht ingediend). Esther had de beste plek, want die mocht naast de piloot. Na een korte vlucht over de bossen was er dan ineens de Grand Canyon. SUPER om dit vanuit de lucht te zien. Nu pas zie je hoe groot alles wel niet is en wat de rivier allemaal heeft uitgesleten. Hopen dat de foto's en film mooi zijn, zodat jullie ook een klein beetje een indruk krijgen hoe groot en mooi het is.
's Middags met de shuttlebus naar de Grand Canyon. We lopen hier een deel van de hike Bright Angel Trailhead. Onderweg zien we naast de eekhoorns nog een mooie blauwe vogel, Steller's Jay is zijn naam. We gaan de trail niet helemaal af want dan kom je bij de Colorado River, maar zeer zeker niet meer terug boven op de rim. Maar met 30 graden is deze tocht ook prima. Vanavond eten in een steakhouse, kijken of de Amerikanen dat lekker klaarmaken.
07 Augustus
Vandaag staat op de planning om een heel eind richting San Diego te rijden (totaal meer dan 800 kilometer). De dag begint voor het eerst met regen. In de stromende regen de stroom eraf en de afvalwatertanks leegmaken. De eerste twee uur blijft het regenen, daarna breekt de zon door en wordt het al snel weer warm. We rijden langs de rand van de Mojave-woestijn. Dan van de highway af en over de legendarische route 66, de eerste grote weg die oost met west amerika verbond. Foto's van de wegnummers op de borden lukt niet, want de borden zijn allemaal weg (geleend door verzamelaars?). Dan maar een foto gemaakt van de '66' in het logo zoals dat op de weg is geschilderd. We schieten mooi op en besluiten Joshua Tree park mee te pakken. Je weet wel, de beroemde boom zoals die ook op een hoes van U2 staat. Van de eerste paar bomen snel een foto gemaakt, want misschien zijn er niet zoveel meer. Nou, 10.00 bomen later geloof ik het wel. We komen op een andere plek het park uit dan we dachten en zijn even gedesorienteerd. Gelukkig helpt Garmin ons en vinden we een camping met zwembad in Banning. Op een steenworp afstand is de (of een van de) grootste outlet malls van de USA. Daar gaan we morgenochtend nog even langs en dan naar San Diego, nog maar twee uur rijden. We horen hier dat je wel naar Mexico kunt, als je maar in de drukkere gedeeltes blijft.
08 augustus
Vandaag nog 2 uur tot Chula Vista aan de zuidkant van San Diego tegen de Mexicaanse grens. Omdat het zo dichtbij is, gaan we eerst naar de Premium Outlet van Desert Hills. We zijn er om 09.45 terwijl alles pas om 10.00 uur opengaat. Parkeren is dus nog geen probleem. We kijken alvast naar de winkels van Armani, Gucci, Diesel, YSL, Dior, Prada en andere bekende merken. Gelukkig voor mijn portefeuille slagen de dames bij Guess . Over de slecht onderhouden highways van Californie op naar San Diego. Er is nog voldoende plek en we hebben een mooie plaats met schaduw en zon. Wout gaat naar het zwembad en samen met Esther ga ik boodschappen doen in Food 4 less. Nou dat klopt, het eten en drinken kost hier maar een fractie van wat we tot nu toe betaalden. Hadden we dat maar eerder geweten!
09 Augustus
Mexico, here we come! We hebben een dagkaart voor het openbaar vervoer in San Diego gekocht en gaan met de bus en daarna de trolly tot aan de Mexicaanse grens. Daar wordt aangegeven hoe je lopend de grens over kunt. Zonder enige controle staan we een paar minuten later in Mexico. Niemand die om een paspoort vraagt, een controle doet! We besluiten een taxi te nemen naar de avenue de la Revolucion. Voor een paar dollar worden we er gebracht. De chaos in Mexico is enorm vergeleken met de USA. Overal kleine shops waar men je naar binnen wil hebben, veel lawaai en drukte. Op een terrasje drinken we iets (Margharita om 10.30 uur). We laten ons een beetje voorlichten waar we wat het beste kunnen kopen. Daarna de shops weer in en eindeloos pingelen (ze vragen vrolijk 3 tot 4 keer de uiteindelijke prijs). Uiteindelijk kopen we souveniers, een tas voor Britt en een Mexicaans voetbalshirt en -broek voor Wout. We besluiten wat te eten op het terras waar we ook wat gedronken hebben. Voor 25 dollar krijgen we een soort stoofpot met rundvlees, kip, garnalen groente en cactusbladeren. Lekker! We lopen terug naar de grens en merken dat de controle hier anders is. Rijen van 100den wachtende mensen. We doen alsof we het niet helemaal begrijpen en wandelen vrolijk langs de rij en sluiten vooraan aan. Er wordt wat gemopperd maar we passeren de eerste controle. Daarna weer in de rij, die zich in 5 rijen splitst. Nu wordt er nog beter gecontroleerd, maar we doorstaan de test en zijn weer in de USA! Met de trolly gaan we naar het centrum. We lopen wat rond, eten een ijsje en besluiten terug naar de camping te gaan. Tijd voor een ..................BBQ!
10 Augustus
Na een half uurtje rijden waren we al bij het strand. De 'camping' mochten we pas om 14.00 uur op. Daarom 's ochtends lekker op het strand gelegen. Zon met een windje, prima weer om te verkleuren. Om 5 voor 2 gevraagd of er plek was, het antwoord was dat ik nog 5 minuten moest wachten...... Om 2 uur maar weer geprobeerd, er was plek maar ik moest contant en gepast betalen, wisselgeld was er niet. Natuurlijk had ik niet gepast geld, dus eerst ergens wisselen en weer achteraan aansluiten............. PFFFFFFFFFF, je moet wat over hebben voor een plek op het strand aan de stille oceaan. De kampeerplek bleek te bestaan uit een strookje asfalt, zonder water, zonder electriciteit en geen schaduw . Aan beide zijden van de camper hebben we een metertje over en daar staan de buren. Dit wordt heel gezellig. In de loop van de middag voelen we dat de zon ons behoorlijk heeft geraakt. Pas tegen 5 uur gaan we nog weer even naar het strand. Het windje maakt het fris. Een eindje wandelen en dan eten van onze nieuwe BBQ, want eergisteren is de oude verdwenen (gejat, opgeruimd?). Na het eten nog een spelletje kaarten met de kids en dan bedtijd. Voor morgen hebben we de rit naar LA gepland en een bezoekje aan Hollywood (wellicht worden we ontdekt) en Beverly Hills (kunnen we meteen een leuk huisje uitzoeken).
11 Augustus
We zijn blij dat we van de strandcamping afgaan. Dit is niet wat wij leuk vinden. Maar goed, eerst meemaken, dan weet je het ook. San Diego uit en richting Los Angeles levert geen problemen op. Wanneer we LA naderen verbreedt de 4 baans weg zich tot soms wel 8 banen. Diverse keren wisselen van rijbaan blijft een kwestie van heel goed opletten. Dan zien we voor ons op een heuvel de beroemde letters HOLLYWOOD. We zijn er. Nu nog even een plekje voor de camper zoeken..... Ik let een moment niet goed op en raak met de buitenspiegel een busje. Oeps, geen schade, doorrijden. Uiteindelijk vinden we een plekje voor "slechts" 30 dollar mogen we er parkeren. Nou ja, moet maar. We staan wel bijna boven op de sterren met beroemde namen (maar ook heel veel waar wij nooit van hebben gehoord). We eten bij de McDonald en gaan dan naar Mann's Chinese Theater, waar beroemdheden hand- en voetafdrukken hebben achtergelaten. Omdat we ondertussen nog steeds niet zijn ontdekt (en het al later wordt en ik niet in de avondspits wil belanden) besluiten we niet naar Beverly Hills te gaan. Met slechts een half uur vertraging (op een ritje van nog geen uur) bereiken we de camping. Deze ligt in een mooie wijk tegenover een park (waar op dit moment beginnende hardrockers veel geluid maken). We liggen even in de hot-tub (au, met ons verbrande vel) en daarna in het koelere zwembad. Nu even eten en straks misschien nog even naar het park. Morgen staat Disney op het programma en dan zit het er bijna op :-((
12 Augustus
Vandaag de laatste dag om nog iets te kunnen doen. Na het ontbijt eerst even skypen met de oma's en dan op naar Disneyland! Het is weer superdruk op de freeway, maar met een kwartiertje vertraging zijn we er. We worden naar een parkeerplek op een kilometer afstand geleid. We zijn de enige camper! Alles is prima geregeld en met bussen worden we naar de ingangen gebracht. We besluiten het themapark te pakken (adventure kan ook, ligt ertegenover, beide kan ook maar kost wat meer en alles in een dag kan toch niet). We lopen rond en zoeken de achtbaan op. Dat valt wel even tegen wanneer je Six Flags bent gewend. We lopen verder en vragen ons af wat te doen. We weten het, met veel figuren op de foto! 's Middags eten we lekker en daarna gaan we in de Matterhorn, een achtbaan die wel leuk is en deels door en om een berg in de vorm van de Matterhorn gaat. Daarna sluiten we aan in een andere rij. We denken ook een soort achtbaan, maar het is een spookhuis. Heel erg eng (niet dus, want we zijn bij Disney). Tenslotte zijn we nog net op tijd voor de grote parade. Alle figuren komen in een grote show met dansers, muziek en wagens voorbij. Echt amerikaans, veel show en het publiek wordt uitgenodigd om mee te doen. Daarna weer lekker de spits in. Op de camping maken we alle restjes op (en dat is nog best veel!). De koffers zijn al grotendeels ingepakt en het laatste wordt weggegooid dat we niet meer nodig hebben.
13 Augustus
Het einde van de vakantie nadert. Na een rustig ontbijt de laatste dingen opruimen, weggooien. Daarna weer de superdrukke freeway op. Om 11.15 uur leveren we de camper in. Binnen een paar minuten is alles geregeld. Een taxi wordt geregeld, een echte limo (zie de foto!). In het hotel zetten we snel alles op de kamer en gaan dan naar 'Jack in the Box' om wat te eten. Nog even in de spa/hot-tub, afkoelen in het zwembad. Voor het avondeten gaan we naar Sizzles. Heerlijk gegeten voor nog geen 50 dollar (excl drank). Terug in het hotel kijken we nog even TV en gaan dan slapen want om 06.00 uur worden we gewekt om naar het vliegveld te gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
